نکات قابل توجه در رسیدگی به تراکنش‌های بانکی

اجازه دهید قبل از ادامه دادن مسیر را مرور نماییم. اداره مبارزه با فرار مالیاتی و پولشویی اطلاعات تراکنش‌های بانکی حسابی را برای یک حوزه مالیاتی ارسال نموده‌است. این اطلاعات در کمیته‌ای که اعضای آن در همین بخشنامه مشخص شده‌اند، بررسی می‌گردند. اگر آنها میان اطلاعات واصله و اظهارات و تکالیف به ثبت رسیده مودی اختلاف زیادی دیدند، کار را به گروه ویژه رسیدگی می‌سپارند. (در بخشنامه200/1400/79 مورخ 1400/12/8 این گروه ویژه را حذف نموده و عبارت ماموران مالیاتی ذیربط را جایگزین آن می‌کند. با اینحال برای مشخص بودن و درک بهتر تمایز رسیدگی کنندگان در هر سه مرحله رسیدگی به تراکنش‌هاس بانکی، ما در این مقاله مرحله پس از کمیته بند یک را همچنان گروه ویژه بررسی خواهیم نامید.)

بخشنامه 200/99/16 در ادامه (بند 9 و بعد آن) وظایف گروه‌های رسیدگی را بررسی می‌نماید. آنها باید در رسیدگی خود موارد ذکر شده در بخشنامه را رعایت نمایند. توجه داشته باشید که این بخش یکی از مهمترین ابزار‌های دفاع مالیاتی در پرونده‌های مالیات تراکنش‌های بانکی است. براساس بخشنامه، گروه‌های رسیدگی موظفند بر مبنای قضاوت‌های حرفه ای و با استفاده از شواهد کافی اطلاعات را بررسی نمایند. قانون این شواهد کافی را نیز مشخص نموده‌است:

• اقرار کتبی مودی
• اخذ تاییدیه از طرف حساب و ردیابی تراکنش‌ها
• سابقه مودی
• جستجو در سامانه‌های اطلاعاتی

یک نکته بسیار مهم در این بخشنامه ممنوعیت استفاده از حدس و گمان در مورد فعالیت مودیست. گروه رسیدگی اجازه حدس زدن از روی شواهد و قرائن را ندارد. درحجالیکه بعنوان مثال در مورد گزارشات اعلام نشده 169 عموما ممیز محاسبه می‌کند که آن خرید یا فروش چه تاثیری بر وجوه شما گذاشته است و برای اعمالب آن روش‌های مختلفی برای انتخاب دارد. در مورد رسیبدگی به تراکنش‌های بانکی اینطور نیست. در صورت وجود ابهام در فعالیت مودی، گروه ویژه رسیدگی باید با استفاده از شواهد و قرائن و نمونه‌ای از تراکنش‌های بانکی نوع فعالیت را اثبات نمایند.